Zachowania wskazujące na problem z uzależnieniem od gier video (wg American Psychiatric Association):
- Duże zaabsorbowanie przez gry. Ciągłe myślenie o grach – nawet podczas wykonywania innych czynności. Gracz nie może się doczekac kiedy znowu zagra.
- Gracz czuje się smutny, zły, podrażniony, zaniepokojony gdy nie może grać lub gdy próbuje ograniczyć granie.
- Gracz musi grać więcej niż dotychczas, generować większe emocje niż dotychczas i korzystać z coraz lepszego sprzętu by uzyskać ten sam poziom satysfakcji co wcześniej.
- Utrata zainteresowania i ograniczenie udziału w innych aktywnościach ze względu na gry video.
- Gracz uważa, że powinien poświęcac mniej czasu na granie niż poświęca, jednak nie jest w stanie tego zrobić.
- Utrata zainteresowania i ograniczenie udziału w innych aktywnościach ze względu na gry video.
- Gra w gry video, nawet jeśli grający zdaje sobie sprawę z negatywnych konsekwencji (np. brak snu, zaniedbywanie szkoły / pracy, kłótnie z bliskimi, agresja, zaniedbywanie ważnych obowiązków).
- Okłamywanie bliskich na temat czasu jaki poświęca się na gry video.
- Gracz ucieka w gry video by uciec od problemów (konflikty w pracy lub z bliskimi, problemy finansowe, zły nastrój, depresja itd.).
- Rezygnacja z nowych znajomości, z możliwości podjęcia nowych wyzwań (np. edukacja, praca) spowodowana pochłonięciem przez gry video.
GRY VIDEO - opinia WHO
Pomimo różnych zdań wśród naukowców zajmujących się tematem - zgodnie z materiałami Światowej Organizacji Zdrowia (Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10) uzależnienie od gier video jest chorobą i stanowi zaburzenie nawyków. Zgodnie z zapowiedziami pojawi się również w nowym dokumencie (ICD-11). Jest to forma uzależnienia behawioralnego, która dotyczy nie tylko dzieci i młodzieży, a także w coraz większym stopniu ludzi dorosłych.
Nowe gry kuszą coraz bardziej (lepsza oprawa graficzna, scenariusze symulujące „prawdziwe życie”, postacie z gier jak „żywe” itp.) i stwarzają coraz większe niebezpieczeństwo dla ludzi podatnych na tego typu uzależnienia. Gry video są swego rodzaju odskocznią od problemów życia codziennego. W nich z reguły jesteśmy „młodzi, piękni i bogaci” - wykonujemy zadania i realizujemy marzenia jakie w prawdziwym życiu trudno urzeczywistnić. Za stosunkowo niedużą cenę oferują nam przeżycia o które ciężko na co dzień. Dlatego właśnie są takie niebezpieczne – szczególnie dla dzieci i młodzieży.
Uzależnienie od gier video może powodować m.in.:
- osłabienie lub zerwanie więzów z bliskimi;
- brak zainteresowania innymi aktywnościami;
- zaniedbanie nauki / pracy;
- zaburzenia psychiczne;
- agresję;
LECZENIE
W przypadku uzależnienia od gier video najważniejszą kwestią jest uświadomienie sobie, że mamy problem (i zaakceptowanie tego faktu) – spędzamy zbyt wiele czasu na grach, w efekcie czego tracimy w innych sferach życia. To najtrudniejszy etap – komuś kto gra przez większość swojego życia trudno przyjąć, że to co robi jest dla niego destrukcyjne. Gdy to już nastąpi najlepiej ograniczyć kontakt ze sprzętem służacym do grania (pozbyć się komputera czy konsoli lub chociaż skasować gry) i poszukać sobie innych zainteresowań (np. sport). W takich sytuacjach bardzo ważna jest pomoc i wsparcie najbliższych. W najbardziej zaawansowanych przypadakach konieczna może być wizyta u specjalisty (terapeuta, psychiatra) i/lub włączenie w terapię środków farmakologicznych.
Kontakt do specjalistów, którzy mogą pomóc w dziedzinie uzależnień od gier video znajdziesz w zakładce „POMOC SPECJALISTÓW”.
fundacja@grambezpiecznie.pl
OBJAWY UZALEŻNIENIA
GRY VIDEO